เอาล่ะมาดูกัน

“คีโตเจเนซิส” หมายถึง “การสร้าง คีโตน ” ซึ่งร่างกายของคุณสร้างพลังงานจากไขมันตามธรรมชาติเมื่อแหล่งคาร์โบไฮเดรตต่ำเพียงพอ (เช่น หลังจากออกกำลังกายอย่างหนัก การอดอาหารเป็นเวลานาน เป็นต้น) ดังนั้น “อาหารคีโตเจนิค” จึงเป็นวิธีการแฮ็กร่างกายของคุณให้อยู่ในสภาพที่เหมือนอยู่ในสภาพการอดอาหาร

โดยเฉพาะในอาหาร “ปกติ” (การกินคาร์โบไฮเดรตมากกว่า 100 กรัมต่อวัน) ก่อนส่งพลังงานส่วนเกินไปยัง เซลล์ไขมัน ตับและกล้ามเนื้อของคุณจะเก็บคาร์โบไฮเดรตไว้ในกลไกการจัดเก็บที่ค่อนข้างง่ายที่เรียกว่า ไกลโคเจน (รูปด้านล่างนี้ประกอบด้วยโมเลกุล กลูโคส ซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดอย่างรวดเร็วเมื่อคุณย่อยคาร์โบไฮเดรตที่กินเข้าไป):

เมื่อกิ่งก้านเหล่านี้ถูกใช้ไปอย่างเพียงพอ การเปลี่ยนแปลงที่น่าสนใจบางอย่างก็เริ่มเกิดขึ้น โดยปกติสมองของคุณจะใช้กลูโคสประมาณ 100 กรัมต่อวัน ดังนั้นเมื่อตับของคุณไม่สามารถสูบฉีดน้ำตาลกลูโคสได้เพียงพอสำหรับความต้องการนี้ ร่างกายจะเริ่มผลิตคีโตน เพื่อใช้เป็นพลังงานทดแทนให้เสร็จ (สมองของคุณทำงานได้ ดี ด้วยแม้จะได้รับพลังงานมากถึง ~ 70% จากคีโตนเหล่านี้ ซึ่งเป็นกระบวนการสร้างที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นจาก 0% เป็น 70% ในเวลาประมาณ 3 สัปดาห์จึงจะเกิดขึ้น)

สิ่งที่น่าสนใจในช่วง “การเหนี่ยวนำ” ประมาณ 3 สัปดาห์นี้คือเนื้อเยื่ออื่นๆ ในร่างกายใช้ ปริมาณคีโตนเป็นพลังงานที่ลดลง ในที่สุดใช้ไขมันเป็นส่วนใหญ่ (โดยเฉพาะ กรดไขมันอิสระที่ ปล่อยออกมาจากเซลล์ไขมัน) ดังนั้นหลังจากการเหนี่ยวนำร่างกายของคุณจะผลิตคีโตนไม่มาก (น้อยกว่า ~ 280 แคลอรี่) เพื่อให้สมองของคุณมีความสุข

แล้วเราจะได้พลังงานจากคีโตนเทียบกับกลูโคสได้อย่างไร?

ภายใต้สภาวะ “ปกติ” อินซูลินจะช่วยให้กลูโคสจากกระแสเลือด เข้าสู่เซลล์ โดยที่กลูโคสจะถูก แปลงเป็นไพรูเวต และส่งไปยังวัฏจักรกรดซิตริก เพื่อสร้างพลังงาน :

จากนั้น NADH ทั้งหมดจะถูกแปลงเป็น ATP (แหล่งพลังงานหลักของเซลล์ของเรา) ผ่าน ฟอสโฟรีเลชั่นออกซิเดชัน

ตอนนี้เมื่อ มีกลูโคสไม่เพียงพอที่ จะสร้าง Acetyl-CoA จากไพรูเวตตามที่แสดงด้านข้าง ตามด้วยอะซีทิล-โคเอ เป็น ส่วนใหญ่เกิดจาก กรดไขมันออกซิไดซ์ ดังนี้:

สิ่งนี้ไม่เพียงแต่ผลิต ATP ในปริมาณที่เหมาะสมเท่านั้น แต่การสะสมของ Acetyl-CoA ในเซลล์ตับทำให้ เกิดคีโตเจเนซิส ดังนี้:

หากความเข้มข้นของพวกมันในเลือดสูงเพียงพอ โมเลกุลเหล่านี้บางส่วน จะถูกขับออกมาทางลมหายใจ เหงื่อ และปัสสาวะ แต่ acetoacetate และ beta-hydroxybutyrate ส่วนใหญ่ ถูกส่งจากตับไปยังเนื้อเยื่ออื่น ๆ ซึ่งจะถูก แปลงเป็น Acetyl CoA …

…ซึ่ง ผลิตพลังงาน โดยเฉพาะเช่น:

เยี่ยม แล้วจะลดไขมันด้วยอาหารคีโตเจนิคได้อย่างไร?

คุณจะลดไขมันจากการลดน้ำหนักแบบ ketogenic แบบเดียวกับที่คุณทำในอาหารอื่น ๆ : ไขมันออกมาจากเซลล์ไขมันกว่าที่จะเข้าสู่เซลล์ อย่างไรก็ตาม กลไกเบื้องหลังนี้ไม่ได้ตรงไปตรงมาเท่ากับ “การนับแคลอรี่”; ร่างกายของเราตอบสนองต่อผักโขม 100 แคลอรีต่างกันมาก เทียบกับไอศกรีม 100 แคลอรี

เหตุผลหนึ่งที่ทำให้คนลดไขมันขณะทำคีโตก็คือความหิวจะ ลดลง มากกกกกก บังคับให้ไขมันออกมาจากการจัดเก็บพลังงานมากกว่าที่จะเข้าไปในทางกลไก ร่างกายของคุณสามารถใช้ประโยชน์ จากความอิ่มของเลปตินได้ง่ายขึ้น ด้วยระดับอินซูลินที่ค่อนข้างต่ำเป็นประจำ ไขมันจะถูกดึงออกจากเซลล์ไขมันได้ง่ายขึ้น และร่างกายจะชินกับการเผาผลาญไขมัน (บริโภค และ สะสม) เพื่อเป็นพลังงานมากขึ้น

การลดน้ำหนักด้วยคีโตยังช่วยให้คุณเลิก เสพติดโดปามีนที่มาจากน้ำตาลในเลือดพุ่งสูง ขึ้น และพบว่า ช่วยเพิ่ม HDL, ลด LDL  และไตรกลีเซอไรด์ ในผู้ป่วยโรคอ้วน หากคุณสนใจที่จะจริงจังกับการอดอาหารแบบคีโต ให้ปรึกษากับแพทย์และค้นหาชุมชนออนไลน์และแบบตัวต่อตัวเพื่อช่วยสนับสนุนคุณในการเดินทางครั้งนี้

นอกจากนี้ยังแนะนำให้ลองอ่านหนังสือของ Lyle McDonald , Peter Attia และ Mauro Di Pasqua Lyle ที่ bodyrecomposition.com , Peter ที่ eatacademy.com และ Mauro ที่ mauromd.com ข้อมูลมีประโยชน์เยอะมาก